Do wyboru jest kilka różnych grubości, a ich właściwe zastosowanie pozwala mieć pewność, że budowany dom będzie stabilny i bezpieczny. Zacznijmy od tego, że głównymi elementami, które wymagają zbrojenia są ławy fundamentowe oraz stropy. Poza nimi zbrojenie stosuje się w nadprożach i wieńcach. Rodzaj zbrojenia, które należy zastosować oblicza konstruktor i jest on ściśle określony w projekcie budowlanym. Pierwszym elementem, który należy zazbroić jest ława fundamentowa. Zwykle zbrojenie składa się z czterech prętów o grubości 12mm. Pręty te należy łączyć co 30-50cm strzemionami wykonanymi z prętów o grubości 6mm. Co ważne grubość otuliny betonowej powinna wynosić co najmniej 5 cm, a więc należy je układać na podkładkach. Niektóre ekipy układają je co prawda bezpośrednio na podłożu, a następnie unoszą w trakcie betonowania, ale ten sposób jest zdecydowanie mniej skuteczny i nie pozwala dokładnie ustalić wysokości zbrojenia. Narożniki ław powinny być dodatkowo wzmocnione poprzez zagięcie prętów pod kątem prostym lub zastosowanie łączników w kształcie litery L. Dzięki temu narożniki będą mocniejsze. Drugim elementem, który wymaga dużej ilości zbrojenia jest strop. Jak już wcześniej wspomniano jego rodzaj jest wpisany w projekt budowlany. Jeśli mamy do wykonania strop monolityczny, to całość zbrojenia zostanie wykonana na miejscu. W projekcie będzie komplet informacji na temat rodzaju prętów, które mają zostać do tego użyte, ich rozstawu oraz głębokości posadowienia. Wykonawca musi się ściśle tego trzymać, choć w trakcie budowy kierownik budowy może nakazać zwiększenie wytrzymałości stropu, poprzez zmianę średnicy prętów zbrojeniowych. Zmianę tę musi wpisać w dziennik budowy i w pełni ponosi odpowiedzialność za jej skutki. W przypadku stropów prefabrykowanych na budowie wykonuje się jedynie zbrojenie elementów dodatkowych, a więc wieńca i żeber rozdzielczych (jeśli są w projekcie). Sposób ich zbrojenia jest również wskazany w projekcie budowlanym.